Yüksek saflıkta su sistemlerinde bakterilerin tamamen ortadan kaldırılması, çok arzu edilirken, mevcut olanaksız teknolojilerin bugün mevcut olması. En iyi ihtimalle, azaltılabilir ve çoğalması en aza indirilebilir. Ozon veya klor gibi dezenfektanlar, yüksek oranda etkili olmakla birlikte, periyodik temizleme ve dezenfeksiyon rejimlerinin haricinde, yüksek saflıkta su arıtımında tolere edilemez.

UV spektrumunda 200-300 nanometre (nm) civarındaki dalga boylarının ışığına bakteri maruz bırakmak, hücresel fizyolojiyi hücresel çoğalmayı en aza indirecek veya engelleyecek şekilde değiştirerek bakteri çoğalmasını azaltır.

Ultraviyole ışığı, elektromanyetik spektrumda, görünür ışık ve x-ışınları arasında bir yerde bulunabilir ve bakteriler gibi suda bulunan mikroorganizmaları öldürmek için kullanılabilir. Bütün canlı organizmalar, canlı organizmaların gelişimi ve işleyişinde kullanılan genetik talimatları içeren bir nükleik asit olan DNA (Deoksiribonükleik Asit) içerir. DNA'nın ana rolü bilginin uzun vadeli depolanmasıdır ve DNA, proteinler ve RNA gibi diğer hücrelerin bileşenlerini oluşturmak için gereken talimatları içerdiğinden, genellikle bir dizi planla karşılaştırılır. Bu genetik bilgiyi taşıyan DNA parçalarına genler denir, ancak diğer DNA dizilerinin yapısal amaçları vardır ya da bu genetik bilginin kullanımını düzenlemekle ilgilidir.

Hücre çekirdeğinde bulunan ribonükleik asit (RNA), genetik bilgiyi deoksiribonükleik asitten protein ürünlerine çeviren süreçlerde önemli roller oynamaktadır. Bu rolün önemli bir yönü hücresel çoğalmadır. UV ışınlarının çalışması için UV ışınlarının çalışabilmesi için, sudaki mikroorganizmaların bünyelerine nüfuz etmesi ve geçmesi gerekir. UV ışığına maruz bırakılması, mikroorganizmaların DNA'sını değiştirerek suyun kimyasal olarak değiştirilmemesini sağlarken üreyememektedir.

Organizmalar 200-300 nm aralığında yeterli dozda UV ışığına maruz bırakıldığında, DNA ve RNA molekülleri UV'yi emer. UV radyasyonunun 254 nm'de emilmesi, DNA iplikçikleri boyunca dimer oluşumuna neden olur. Dimerler, ATGC-vs'nin normal oluşumunun aksine, A_A (adenin-adenin), GG (guanin-guanin), TT (timin-timin) bileşikleridir. Net etki, RNA nükleik maddesinin parçalanması ve böylece hücresel çoğalmanın önlenmesi . Bu nedenle, bakteriler genelde tamamen öldürülmezken çoğalma başarısızlığı, çoğalmayı engeller.

Dozaj, dalga boyunun, yoğunluğunun ve maruz kalma süresinin bir fonksiyonudur. Dozaj optimize edilmemişse, replikasyonun tam inhibisyonu gerçekleşmez. Yetersiz bir UV dozajı, uygun koşullar altında kendisini tamir enzimleri kullanarak onarabilen DNA'ya sınırlı miktarda zarar verebilir. Genellikle dezenfeksiyon için kullanılan dalga boylarında ve yoğunluklarında, UV su arıtma sistemleri suda çözülen organik maddeleri atmaz ve ultraviyole dezenfeksiyonun etkinliği, lamba yoğunluğunun ve ışığa maruz kalmanın uzunluğunun bir fonksiyonu olan dozaja bağlı olarak değişir .

Ultraviyole dezenfeksiyon sistemleri tipik olarak, su akan yüksek saflıktaki cam boruların yakınına yerleştirilen 254 nm aralığında dar bant dalga boyu UV ışığı üretebilen ince silindirik ampullerden yararlanır. Ünite, belirtilen akış oranında yeterli dozaj sağlamak için boyutlandırılmalıdır. Muamele edilecek suda bulanıklık (tortu), demir, manganez ve 254 nm UV ışığının iletilmesini etkileyebilecek herhangi bir renklendirici madde bulunmaması gerekir. Üreticinin spesifikasyonları istifade edilmelidir.

UV'nin üst akışında suyun ön işleme tabi tutulması, UV sisteminin boyutlandırılması, akış olmadığı zaman aşırı sıcaklık olması, UV yoğunluğunun izlenmesi, kuvartz tüpünün otomatik olarak "yıkanması", ampulün otomatik olarak "yıkanması" gibi birçok tasarım ve hizmet konuları göz önünde bulundurulur değiştirilmiş frekans, inhibitör bakterilerin uzaklaştırılması için akış aşağı filtrasyon, bağlantı borularının UV bozulmasını önlemek için giriş ve çıkıştaki UV "tuzakları" ve diğerleri. Uygulamalar WaterProfessionals®'daki mühendisler bu ultra-mor sanitizasyon sistemlerini tasarlamaya ve belirlemeye yardımcı olabilir ve sorulara cevap verebilir.

TOC ( Total Oxidizable Carbon ), yüksek saflıkta su sistemlerinde istenmemektedir, çünkü bakteri çoğalmasını desteklemek için bir gıda kaynağı olarak hizmet etmekte ve aşağı akış süreçlerine müdahele edebilmektedir. TOC'ler, çoğu belediye su sisteminde, özellikle yüzey kaynaklı olan 1-20 ppm (milyonda parça) veya daha fazla seviyelerde mevcuttur. Yüksek saflıkta su spesifikasyonları tipik olarak TOC seviyelerinin 10 ppb'nin (milyarda bir parça) altında olmasını gerektirir. Bu, önemli ölçüde TOC düşüşünün sıklıkla yapılması gerektiği anlamına gelir. Aktif karbon veya organik temizleyici iyon değiştirici reçinelerin kullanımı ön-muamelenin bir parçası olarak TOC düzeylerini düşürmeye yardımcı olabilir; Bununla birlikte, bunlar tipik olarak ppb seviyelerinde azalma sağlamaz ve genellikle yüksek saflıkta su devridaimi ve cilalama sisteminin bir parçası olarak uygun değildir.

Son muamele ve polisaj için seçilen sistem, ppb TOC seviyelerini elde edebilmek ve muhafaza edebilmelidir ve suya yabancı madde vermemelidir. Bu kriterleri karşılayan ultraviyole TOC tahrip sistemleri, bu bileşik grubunun etkin bir şekilde indirgenmesi için sıklıkla kullanılır (bunlar "TOC brülörleri" olarak da adlandırılır). İmha mekanizması aşağıda açıklanmaktadır.

Ultraviyole TOC yıkım sistemleri tipik olarak 185 nm aralığında UV ışığı üretebilen ince silindirik ampullerden yararlanır ve suyun aktığı yüksek saflıktaki cam tüplere fiziksel olarak yakın bir yere yerleştirilir. UV ışığı önemli miktarda enerjiye sahiptir ve çoğu dalga boyunda bileşikler ve organizmalar tarafından absorbe edilir. Bununla birlikte, belirli dalga boyları, maksimum efekti sağlamak için enerji ve emilim özelliklerinden dolayı daha etkilidir. Örneğin, bakteriler en çok 254 nanometre hassasiyetindedir. 185 nm'lik bir dalga boyunda, oksitlenebilir organik bileşiklerin artan enerji ve adsorpsiyon duyarlılığı, değişen derecelerde fotokimyasal heyecanda hidroksil serbest radikallerin oluşumuna neden olur. Bu hidroksil (OH-) serbest radikalleri organiklerin çeşitli kimyasal bağlarını koparır ve bu zincir reaksiyonları çoğu organik maddenin karbondioksit ve suya oksitlenmesi ile bütün organik bileşiklerin temel yapı taşlarını oluşturur.

Teknoloji sınırlamaları nedeniyle TOC ayrıştırma ampulleri, 185 nm ışık üretmek üzere tasarlanmış iken, enerjilerinin çoğunu 254 nm aralığında yayar. Bu nedenle, TOC üniteleri tipik olarak aynı akış hızı için UV dezenfeksiyon sistemlerine göre 6-8 kat daha büyük boyuttadır.Boyutlandırma, sudaki TOC yüküne ve işlenmiş su için tasarım özelliklerine de bağlıdır. Düzgün uygulanmış ve boyutlandırılmış morötesi sistemler <0,5 ppb TOC elde etme kapasitesindedir.

TOC tahrip sistemleri tipik olarak "birincil" veya "ikincil" karışık yataklı deiyonizasyon cilalayıcılarının akış aşağısındaki yüksek saflıkta su arıtma sistemlerinin devridaim döngüsüne yerleştirilir. TOC indirgemesi karbon dioksit üretimine neden olduğundan, iyonize olan karbonik asit oluşumundan dolayı iletkenlik artar (özdirenç azalır). Bu nedenle standart uygulama, TOC yıkım ünitesinin akış aşağısında, çok durulanmış, düşük TOC reçinesi içeren nihai bir "parlatma" karışık yatakta deiyonizer yerleştirmektir. Sistemdeki bakterileri azaltmak için, 254 nm'de çalışan UV denenfeksiyon birimleri, çoğunlukla, son polisaj deiyonizatörünün arkasına yerleştirilir.

Ham suda TOC konsantrasyonu, TOC yıkım sisteminin boyutlandırılması, sıralı TOC izlemesi, ampul değiştirme frekansı, kuvartz tüp değişimi, UV ışınlarının oluşmasını önlemek için giriş ve çıkıştaki UV "tuzakları" gibi birçok tasarım ve hizmet hususu göz önüne alındı bağlantı.

 FAALİYET ALANIMIZ

REVERSE OZMOS SU ARITMA SİSTEMLERİ 

EVSEL SU ARITMA SİSTEMLERİ

BİNA TİPİ SU ARITMA SİSTEMLERİ

İŞ YERİ SU ARITMA SİSTEMLERİ

KUYU SUYU ARITMA SİSTEMLERİ

ENDÜSTRİYEL SU ARITMA SİSTEMLERİ

ULTRAVİOLE SU ARITMA SİSTEMLERİ

SU DEZENFEKTE SİSTEMLERİ

SU YUMUŞATMA SİSTEMLERİ

SU ARITMA YEDEK PARÇALARI

SU ARITMA FİLTRELERİ 

SU ANALİZ CİHAZLARI