Su Yumuşatma Cihazları Nasıl Çalışır

Yukarıdaki şemada standart bir konut su yumuşatıcısının iki kısmı gösterilmektedir. Solda, üniteyi yenileyecek tuzu tutan salamura tankı ve sağda su yumuşatıcının kendisi.

Su yumuşatıcı bir iyon değiştiricidir. Su filtresi değil.

Sert su - yüksek kalsiyum / magnezyum içerikli su - yumuşatıcıya yeşil okla gösterilen "Giriş” kapısından girer.Kontrol vanasından ve ana tank içine geçer, yukarıdan aşağıya doğru onu "yumuşatan” bir reçine yatağından geçer.

Reçine, sodyum iyonlarına doymuş özel olarak üretilmiş boncuklardan oluşur. "Yumuşama”, sertlik mineralleri, sudaki kalsiyum ve magnezyum iyonları kendilerini reçineye bağladıklarında ve su içerisindeki suya giren sodyum ile değiştirildiklerinde oluşur.

Yumuşatılmış su daha sonra, yükselticinin veya bir "dip borusunun" adı verilen uzun merkez tübüne tankın altındaki süzgeç sepetinden girer ve yükselticiden yukarı doğru geçer. Su daha sonra yumuşatıcıdan kontrol vanasından (mavi ok) çıkar ve eve gönderilir.

Reçine sertlik mineralleri ile doygun hale geldiğinde, artık suyu yumuşatma özelliğine sahip değildir. Su yumuşatıcı daha sonra otomatik olarak yenilenmeye başlar. Rejenerasyon işlemi yumuşatıcı tipine bağlı olarak bir zamanlayıcı veya sayaç ile başlatılır. Bundan daha fazlası. Bu işlemle sertlik mineralleri kanalizasyondan aşağıya doğru yıkanır (diyagramda gösterilmeyen bir drenaj borusu yoluyla) ve reçine yatağı durulanır, yeniden yerleştirilir ve sodyum ile yeniden doldurulur. Artık suyu yumuşatmaya hazır.

Rejenerasyon işlemi, tuzlu su tankından reçineden çok tuzlu su geçirilerek gerçekleştirilir. Tuzlu su çözeltisi öyle konsantredir ki yüksek sodyum içeriği reçine üzerindeki kalsiyum ve ve magnezyum iyonlarını değiştirir.

Tuzlu su tankı her zaman yumuşatıcı tuzla dolu kalmalıdır, böylece yumuşatıcı reçineyi tekrar ve tekrar canlandırabilir.

Yumuşatıcı Çeşitleri: Zamanlayıcı ve Sayaç

Pazarlamadaki gelişmelerden bağımsız olarak yumuşatıcılar iki temel kategoriye ayrılır: zamanlayıcı ve sayaç.

Zamanlayıcı kontrollü bir yumuşatıcı, en temel olanı, bir mutfak serisindeki saat sayacı gibi çalışır. Yumuşatıcının yenilenmesini istediğiniz günü ve gün geldiğinde yumuşatıcı rejenerasyon döngüsünü, genellikle sabahın erken saatlerinde çalıştırırsınız. Yumuşatıcıyı kuran kişi yumuşatıcının kapasitesine ilişkin eğitimli bir tahminde bulunur (rejenerasyonlar arasında kaç galon su arıtır), daha sonra ev sakinlerinin bu sayıyı kullanması kaç gün süreceğini tahmin eder. galon. Daha sonra zamanlayıcıyı buna göre ayarlar. Örneğin, yumuşatıcının rejenerasyonlar arasında 1000 galon su arıtabileceği ve ailenin günde yaklaşık 300 galon su kullanacağı görülüyorsa, yumuşatıcı her üç günde bir yenilenmeye ayarlanmış olabilir. Bu hata için küçük bir oda sağlar.

Sayaç kontrollü bir sistemde, yumuşatıcı gerçekte kullanılan su galonlarını sayar ve önceden programlanmış bir galon işaretinde yeniden üretir. Örneğin, programcı yumuşatıcının şarjlar arasında 1000 galonluk bir kapasiteye sahip olduğunu tespit edebilir. Yumuşatıcı kapasitesini 1000 galon için belirler ve yumuşatıcı 1000 galon bitmeden önceki gece yenilenir. Bir hafta şehir dışına çıkarsanız ve hiç su kullanılmazsa, yumuşatıcı yenilenmez. Bir zamanlayıcı modelde, yumuşatıcı, su kullanılsa da kullanılmasa da önceden programlanmış programında yenilenir.

Hangi tarz daha iyi? Her ne kadar ölçülü sistemler çok karmaşık hale gelse de tuz tasarrufu sağlayan ve dolayısıyla çevreyi koruyan "yeşil" cihazlar olarak satılsa da, gerçek şu ki her sistemin avantajları ve dezavantajları var. Ölçülü bir sistem, doğru bir şekilde kurulmadıkça tuz tasarrufu sağlamaz ve deneyimlerimiz, profesyoneller tarafından kurulsa bile, pek çoğunun çok iyi kurulmadığı yönündedir.

Tuz Dozu İle İlgili Yumuşatma Kapasitesi

Su yumuşatıcıları genel olarak tahıllarda "büyüklük" ile belirtilir. Bir tane sertlik ölçümüdür. Milyonda 17.1 parçaya eşdeğerdir. Tane sayısı arttıkça, sertliği oluşturan mineraller kalsiyum ve magnezyum konsantrasyonu artar.

Tahıllardaki yumuşatıcının boyutu, yumuşatıcının, yeniden üretilmesi gerekmeden önce işleyebileceği sertlik taneleri anlamına gelir. Bu nedenle, bir "32.000 tane yumuşatıcı", yeniden üretime ihtiyaç duymadan önce 32.000 tane sertlik teorik olarak işleyebilen bir tanedir. Örneğin, suyun 10 tane sertliği varsa, 32.000 tane yumuşatıcı teorik olarak 3,200 galonu yumuşatabilir. (On tane kere 3,200 galon = 32.000 toplam tane)

Bununla birlikte gerçek şu ki, rejenere edilmiş yumuşatıcı başlangıçtaki potansiyeline tam olarak uymuyor, bu yüzden tamamen yenilenmiş olsa bile, 32.000 tane yumuşatıcı sadece 30.000 tane kabiliyetine sahip olabilir. Bir kübik ayağını yumuşatıcı reçinenin tamamen yenilenmesi normal olarak yaklaşık 15 kilo tuz alır. 32.000 tane yumuşatıcı, tam olarak bir küp küp reçineye sahiptir. Rejenerasyon için daha az tuz verilirse yumuşama kapasitesi daha az olur. Örneğin, 15 yerine 10 kilo tuz kullanılırsa, 32.000 tane yumuşatıcı yalnızca 25.000 tane sertlik işlem görecektir. 6 kilo tuz kullanılırsa, kapasite 20.000 taneye düşer.

Yine de, tuz dozajını azaltmanın etkisine dikkat edin. 6 kiloluk bir dozaj oranında yumuşatıcı, tam dozlu yumuşatıcının yumuşatma kapasitesinin sadece yüzde 67'sine sahip olmasına rağmen, sadece% 40 kadar tuz gerektirmektedir. Bu nedenle, büyük bir gider ve yumuşatıcının çevreye zararını belirlemede en önemli rakam olan tuz tüketimi açısından, düşük tuz dozu daha verimlidir - çok daha verimlidir.

Aşağıdaki tablo en yaygın konut su yumuşatıcı boyutlarına yönelik performansa karşı tuz dozaj şekillerini göstermektedir.

İşte dikkat etmeniz gereken bazı yumuşatıcı konular:

Su Kullanımı Yukarıdaki çizelgeden, yumuşatıcıya daha az miktarda tuz verilirse ve daha sık yenilenmesine izin verilirse, daha fazla ekonomi ve daha az çevresel hasar meydana geleceği anlaşılmaktadır. Bunun tuz tasarrufu sağladığı doğru olmakla birlikte, daha fazla su kullandığı da aynı şekilde doğrudur. Ağır bir tuz gibi düşük bir tuz dozunu yeniden oluşturmak kadar su alır. Ve rejenerasyon biraz su alır. Altmış galon veya daha fazlası nadir değildir; yumuşatıcının boyutuna ve kurulumuna bağlı olarak kesin miktarda bulunur.

Demir ve Mangan Giderimi

Su yumuşatıcıları genellikle küçük miktarlardaki demiri kuyu suyundan uzaklaştırmak için kullanılır ve koşullar uygunsa bu konuda çok iyidirler. (Ana şart, demirin demirli durumda olması gerektiğidir - yani, yumuşatıcıya girdiğinde suyun berrak olması gerekir.) Eğer demiri çıkarmak için bir yumuşatıcı kullanılıyorsa, daha sık yenilenmelidir. Demir yükü önemliyse, rejenerasyonlar arasında en fazla üç gün geçmesi gerekir.

Bunun anlamı, demiri söküp çıkarmamanız halinde sayaç stili bir yumuşatıcıya sahip olmanızın anlamı yoktur. Daha ucuz bir zamanlayıcı modeli kullanmak ve her üç günde bir yenilenmesi için ayarlamak çok daha pratiktir.

PH değerinin, su yumuşatıcısının demir ve manganez muamelesinde bulunma kabiliyeti üzerindeki etkisi konusunda uzmanlar arasında bazı anlaşmazlıklar vardır. Sıklıkla yeniden basılmış bir Su teknolozisi tavsiyesi maddesi, yumuşatıcıların yalnızca suyun pH'sı 6.7 veya daha yüksek olduğunda demiri giderebileceğini belirtir. Bununla birlikte, burada, bir bilimsel araştırmaya göre yapılan bir açıklama, pH ve alkalilik gibi su kalitesi özelliklerinin, bir su yumuşatıcısının demir ve manganez ile başa çıkma kabiliyetini büyük ölçüde etkilemediğini göstermektedir. İşte Yapılan bilimsel araştırma raporlarına göre yumuşatıcı ile demir / manganez işlemenin tüm avantaj ve dezavantajları:

Su Yumuşatma ile Demir ve Manganez Tedavisinin Avantajları

1. Yumuşatıcı reçine gençleştirilebilir ve yeniden kullanılabilir.
2 İyon Değişimi, çözünmüş Fe / Mn'yi sürekli olarak sudan aşırı düşük seviyelere çıkarabilir.
3 Yumuşatıcılar, oksitleyici filtrelerden daha düşük geri yıkama suyu gereksinimine sahiptir.
4 Fe / Mn giderimi, suyun pH'sından veya diğer faktörlerden önemli ölçüde etkilenmez.