Klor Giderim Teknikleri

Klor Giderim Teknikleri

Günümüzde Türkiye baraj sularının çoğu, klor veya kloraminler (amonyak ile karıştırılmış klor) ile dezenfekte edilmiştir. Dezenfeksiyon için, klor bir gaz veya sıvı (genellikle sodyum hipoklorit olarak) olarak eklenir ve milyonda 0.5 parça (ppm) ila 2.0 ppm arasında serbest klor kalıntısı elde edilir. Maalesef, klor ve ilgili bileşikleri oksitleyici ajanlardır ve tıbbi ve endüstriyel prosedürler veya prosesler üzerinde zararlı etkilere neden olabilirler. Düşük konsantrasyonda klor bile hastanın hemodiyaliz sırasında kırmızı kan hücrelerini parçalayabilir.

Bu bileşikler aynı zamanda paslanmaz çelikte gerilme çatlaklarına neden olabilir, aktif farmasötik maddeleri değiştirip zarar verir veya istenmeyen yan ürünlere yol açabilir. Su arıtma sistemleri de bir istisna değildir; ters osmos zarları ve iyon degiştirici reçineler , klor mevcut olduğunda bozulur ve bozunurlar.

KLORUN GİDERİLMESİ işlemi

Serbest klor ve kloraminler aşağıda açıklanan çeşitli şekillerde uzaklaştırılabilir:

1. Adsorpsiyon - Dechlorination çoğu aktif karbon ile yapılabilir , ancak granül aktif karbon (genellikle 12 x 40 mesh boyut) veya GAC, büyük su arıtma filtrelerinde en çok kullanılan formdur. Serbest klor giderme, filtre yüzeyi yüklemesi yerine karbon ile temasta kalma süresinin sonucudur, bu nedenle standart tasarımlar 2 ila 3 gpm / ft3 yatak akışı oranlarına sahiptir. Kloraminlerin klordan önemli derecede daha zor alınması. Kloraminler, boş yatak temas süresi (EBCT) olarak adlandırılan aktifleştirilmiş karbon ile uzun süre temas gerektirir.

Aktif karbon esas olarak klor ve benzeri bileşikleri uzaklaştırmak için yüzey adsorpsiyonu kullanır, ancak aynı zamanda reaksiyona girer ve doğrudan tüketilir. 1 poundluk karbonun 6 kilo klor ile reaksiyona girdiği bildirildi. Bu doğru bir tahmin ise, 1 ppm klor içeren su, 1.000.000 galon başına 8.3 kilo klor içerecek ve 1.4 pound karbon tüketecektir.

Tortu ve organik moleküller, GAC'nin ufacık gözeneklerine zarar verirse adsorpsiyon oranının düşebileceğini unutmayın. Filtrenin ne kadar hızlı faul aldığı GAC yatağının değiştirilme sıklığını belirler. Pratik bir husus olarak, bu tip deklorinasyon yöntemini kullanan çoğu kişi, GAC yatağını yılda bir kez veya altı ayda bir değiştirir.

Klor atılımının sonuçlarının ciddi olabileceği durumlarda (yani hemodiyaliz), en az iki filtre seri halinde yerleştirilir ve filtreler arasında klor izlenir. Patlama meydana geldiğinde, parlatma filtresi birincil pozisyona getirilir (fiziksel olarak veya vanaları açıp kapatarak) ve parlatma pozisyonuna yeni bir filtre yerleştirilir.

Maalesef, klor, yatağın üst inç kadarından çıkarıldığında, GAC bakteri gelişimine ev sahipliği yapabilir. GAC'ın süzdüğü organik madde, karbon granüllerinin gözenekleri içinde kolonize olabilen bakteriler için besin görevi görür. Buna ek olarak, filtrelenmiş su sıcaklığı sıcaksa kolonizasyon daha da hızlı olabilir. Farmasötik veya yarı iletken su arıtma sistemlerinde olduğu gibi, bakteri kirliliğinin önlenmesinde kritik olan durumlarda buhar veya sıcak suda sanitable filtre gemileri kullanılır. Damıtma veya ultraviyole dezenfeksiyon gibi aşağı akım tedavileri de kullanılabilir.

2. Kimyasal - Sülfitler, bisülfitler veya metabisülfitlerden kaynaklanan indirgeme reaksiyonları da kloru kaldırabilir. Kimyasal indirgeme, bakteri üreme zemininin su arıtma sisteminin geri kalan kısmının akış aşağısına girmesini önler. Bununla birlikte, deiyonizatörler gibi alttaki işlemler, kimyasal indirgeme yoluyla üretilen veya üretilen bazı iyonlar (örn., Klorür, sodyum, sülfat vb.) Tarafından zorlanabilir. Bir oksidasyon azaltma potansiyeli (ORP) veya sürekli klor monitörü genellikle bir gerekliliktir. Kimyasal beslemeyi besleme suyuna modüle edecek ekipmanlar da gerekebilir. Bu dechlorination yöntemi de tehlikeli ve kokulu tozların ve / veya sıvıların taşınmasını gerektirir. Bu indirgeyici ajanlar havadaki ve sudaki oksijenle reaksiyona girerler ve bu yüzden çözelti mukavemeti kaybı nedeniyle sık sık yeniden oluşturulmaları gerekir.

3. Ultraviyole Dechlorination - Klor kaldırmak için bir başka yolu ultraviyole ışınlama olduğunu. Bu, serbest klor ve kloraminleri ayrıştırmak için geniş spektrumlu ultraviyole radyasyon kullanarak hidroklorik aside dönüştüren yüksek yoğunluklu bir klor giderme yöntemidir. ultraviyole toplam organik (TOC) indirgeme işlemi, spesifik bileşikler için farklı nanometre dalga boylarını kullanır. Örneğin, serbest klor normal olarak 185 nanometre dalga boylarıyla azaltılırken, kloraminler 245-365 nanometre dalga boylarına ihtiyaç duyar. Dechlorination için gerekli morötesi doz ultraviyole dezenfeksiyon için 15-30 kat daha fazladır. Ultraviyole klor giderimi bakterileri yaymaz ve aynı anda suyu dezenfekte etmede ve toplam organik maddeleri azaltmada oldukça etkilidir.